Details maken het verschil

Het is dinsdagavond. Uw redacteur is zo verstandig geweest om maar 1 uur tegen een bal te slaan. Het alternatief is wederom 90 minuten grensrechter te zijn of het verschil tussen 458 appjes voor een wedstrijd van PSV tegen Bodo nogwat en 0 voor een wedstrijd tussen Liverpool en Ajax.
Soms is het leven ietwat surrealistisch alsof de trappen van Escher leiden tot een afgesloten doolhof van meningen.
Goed, deze overpeinzingen terzijde had onze spits Kanu last van zijn voet tijdens de wedstrijd. De gewenste fluwelen balbehandeling werd alras een soort van harde voeten behandeling, voor menigeen binnen ons elftal een herkenbaar fenomeen. Het tempo lag laag. Het ruisen van de wind, het voorbijschieten van de parkieten maakten meer lawaai dan de spelers op het veld. Toch was het niet onaardig. We combineerden, communiceerden, stonden wel eens stil en bewogen ook nog zo nu en dan. Dat zijn toch de mooie momenten op een zonnige zaterdagmiddag. De combinatie van het jaar eindigde in de handen van de dappere PPSC keeper die glom van trots. Zijn ogen vertelden het verhaal dat na afloop tussen de kannetjes geelschuimend genot vol bravoure meermaals verteld werd.
Het doelpunt was een blik terug naar de verlaten mijnen van Charleroi wedstrijd tegen Victoria. Koning Kluts zou gecharmeerd zijn van de oogstrelende toevalligheden die de bal de doellijn deed passeren, maar ieder ander staarrde vol ongeloof naar zijn buurman hoe dit kon gebeuren.
Verder floot de scheidsrechter op zijn fluit, stak de grensrechter zijn vlag op, dronk de PPSC keeper gezellig een kannetje mee en zien we elkaar morgen weer op de training, waar we ongetwijfeld blij zullen zijn elkaar te zien, zo nu en dan aan elkaar een grauw en een snauw geven, maar uiteindelijk blij zijn te spelen in het leukste team van de wereld. Dag jongens, slaap lekker en tot morgen.