Het rijk van de Shah

Op de bank ontstaan vaak de mooiste gedachten. Zo ook afgelopen zaterdag. De eerste helft verliep wat ploeterend. Er kwamen mensen enigszins laat aankakken dus het duurde en duurde maar. De 1-0 viel al snel, maar na een imitatie van talrijke beroemde strafschopnemers, het bleef 1-0, zakte het niveau richting de lichaamstemperatuur van uw geliefde bankzittenexperts.

Al rond 559 v Chr. rende er een Shah rond, check de niet bestaande opnames der Achaemeniden. Zo ook afgelopen zaterdag. Na ampel beraad op onze geliefde bank werd het tijd voor een verovering. Niet eens verborgen Trojaans maar met open vizier stond de nieuwe Shah op.

Zonder indrukwekkende spierbundels of een donderend stemvolume kwam, zag en overwon Shah de eerste Turab. Als de tegenstander al snel was, was Turab sneller. Als de tegenstander een slimmigheidje had, was Turab gewiekster.

Er gebeurde veel tijdens de wedstrijd. Tegenstanders vergaten spontaan de naam van onze beroemde scheidsrechter Roel en riepen her en der wat loze kreten. Zoals de beroemde veldbestormer van het WK82 van Koeweit, hier zijn wel beelden van, betrad de technisch directeur van onze gasten keer op keer ons heilige gras.

Dat zoiets niet mag, moge duidelijk zijn, maar het bloed bleef maar kruipen, waar het niet kruipen kon, maar hij had moeten weten als een Shah de scepter zwaait, rusten de overigen op afstand en in stilte.

Uiteindelijk gaf Turab het zoveelste signaal van zijn heerschappij af en maakte verdriet van de tegenstander plaats voor oprechte bewondering. Gij die zonder zonden zijt, werpe de eerste steen en zo zijn wij ook best aardig en vergevingsgezind, want als je al heerst, hoef je niet meer te steken. Rest ons niets anders dan dit koninklijk epistel een halt toe te roepen en iedereen nog een fijne avond te gunnen en vooral te beseffen dat we een mooi stel zijn!