Weg met het individualisme, lang leve de teamprestatie

Het kon natuurlijk niet uitblijven. Uiteindelijk was niemand verbaasd over de geweldige groepsinspanning van onze  oudere helden. Bedrijven hebben zo hun dagjes op de hei, vlotten bouwen experimenten of het verbouwen in hun zondagse pak van ettelijke hotelkamers, om buiten de kaders te gaan treden en out of the box te gaan denken.

Dat soort streken halen wij niet uit. Er wordt bijvoorbeeld eens iemand 50. De traktatie van 144 liter bier en een halve liter cola worden dan broederlijk onder elkaar verdeeld. We beschermen elkaar tegen de dreiging van de verkoop van een echtgenote aan ons elftal en gedragen ons geheel naar onze leeftijd luidruchtig in een lieflijk Grieks restaurant. De bezoekers raken nog steeds maar niet uitgepraat over de getoonde spierbundels tijdens het kampioenschap armpje drukken.

En zo gebeurt het dat we zaterdag 16 mannen van de wedstijd hadden. Een kletterend applaus van de zes toeschouwers na het klinken van het eindsignaal verblijdde onze ziel . De spieren hadden wel wat meer tijd nodig om te herstellen.

Vorige week bespraken we al voorzichtig de rentree van Ramon Bos, met de belofte het de volgende week wat meer over deze lepe spits te hebben. Met het gevaar er toch weer een individu uit te pikken voor ogen, kunnen we de splijtende pass met buitenkantje rechts van Bos op Nnamdi, na uitzonderlijk goed voorbereidend werk volgens Ali, van Ali, niet zonder het te memoreren, in de vergetelheid laten belanden.

Ach, uiteindelijk kwam de bal op die positie na hard werken van de rest, inclusief de meelevende bank en de sprintende grensrechter, want wat ging het snel de eerste helft.

Natuurlijk mopperen we er nog wel eens op los, maar dat komt omdat we onze grenzen verleggen van, we gaan een potje ballen en daarna een potje bieren, tot we gaan de tegenstander afmatten, onze wil opleggen, bij de keel grijpen en daarna genadeloos afmaken.

Het was dus weer een mooie dag, deze zaterdag, zoals eigenlijk elke zaterdag en woensdag mooie dagen zijn. Zelden zien we zoveel liefde, toewijding en hartstocht onder een groep gasten, maar wij zijn die gasten en onze gasten staan zij aan zij elke keer maar weer voor elkaar klaar op onze prachtige voetbalwei.