Terugknokken loont

Beste lezers,

Het is al vrijdag en nu pas komt het verslag. Was door werkzaamheden in het buitenland helaas niet eerder in de gelegenheid iets op papier te zetten, dus ik moet het geheugen zo goed mogelijk aanslingeren om dit verhaaltje te fabriceren.

Het was afgelopen zaterdag fantastisch voetbalweer, een buitje zorgde ervoor dat het veld er goed bijlag. We hadden maar zeven spelers, derhalve hoefden we geen ingewikkelde rekensom te maken een ieder evenveel seconden speeltijd te gunnen.

De warming up ging best aardig, maar dan..Direct na het eerste fluitsignaal  ging het volledig mis. Als standbeelden stonden we versteend te kijken hoe VFC de ene na de andere bal in het doel schoot. We wierpen de handen richting de hemel om  een hogere macht aan te spreken  het tij te laten keren en zo geschiedde..

De mouwen werden denkbeeldig, ze zijn ten slotte al kort, opgestroopt, de blik veranderde van dromerig tot verbeten en de voeten kwamen plotsklaps in beweging. De keepers bouwden rustig op, na alle schoten  gekeerd te hebben. De verdedigers werden weer vorsten in plaats van, nou ja in plaats van wat anders en de middenvelders en aanvallers sleurden dat het een lieve lust was. Als scheidsrechter moet je de tijd helaas nauwkeurig in de gaten houden, maar stiekum hadden we wel een verlenging gewild. We hebben uiteindelijk net niet gewonnen, maar na de schok van de eerste tien minuten, mogen we beretrots zijn op het karakter van de jongens.

Morgen gaan we vol vertrouwen naar SH, met een debutant Levi in ons midden, die we natuurlijk van harte welkom heten. Met elkaar gaan we zorgdragen dat het voor hem een onvergetelijk debuut wordt, zeker als we starten zoals we de laatste 20 minuten tegen VFC gespeeld hebben.

We gaan er een mooie ochtend van maken. Tot morgen!