Bannink

Soms mijmer je weg bij het zien van een speler, de opkomst, lange manen, badslippers en een broodtrommel.
Je zou zeggen, het had een muzikant kunnen zijn.
Maar dan, in den beginne, geen idee eigenlijk, ik was er nog niet.
Zittend op de bank met een onwillige spier of iets anders zit hij, Bannink.
De tweede helft begint, het staat 2-0, niet best.
Dan betreedt Bannink het veld.
Een siddering gaat door het sportpark, er staat iets te gebeuren.
Dat klopt.
De bal komt van achteruit, Bannink schreeuwt, hier met die bal.
Hij neemt 'm aan, kijkt om zich heen en ziet niemand bewegen.
Een flits, een draai de tegenstander kijkt verbijsterd achter zich.
De voetbeweging is alleen in vertragende beelden te bevatten.
Naar rechts, naar links, een schaar, een pirouette.
Soms is de uitslag van de wedstrijd, hetgeen waarover men praat
In dit geval 2-2.
Vandaag echter, de actie van Bannink, Bannink, Bannink, Bannink.
Schoonheid in een tijdsbestek van 5 seconden ontroerde.
De leerling, het is toch een muzikant, herkende haar docent.
Zag je mijn actie vroeg hij trots.
Ik zag je vallen was het antwoord van de leerling.
Nooit eerder werd een actie zo te kort gedaan.
Spreek de naam Bannink uit en je hoort kunst, wijsheid en pracht.
Bannink.